Dzień 3 …

… kierunek na Budvę

Zamek z poprzedniego zdjęcia

znajduje się w miejscowości Csesznek.

U podnóża zbocza na którym znajdowało się pole

było morze – Adriatyk.

Załogi, które nocowały bardziej w głębi pola, rano musiały stawić czoła „Podjazdowi prawdy”.

Nikt nie miał łatwo, ale Żukom i Nysom sprawiało to chyba największą trudność i wyglądało zwykle tak – redukcja, redukcja i gaaaaaz.

Zapowiadał się ciężki dzień, ale nim więcej udałoby się zrobić kilometrów, tym łatwiej będzie kolejnego dnia.

Wariant pierwszy to nocleg w Dubrovniku – dystans ok 530 km, z czego 3/4 autostradą.

Wariant drugi to nocleg w Budvie – dystans ok 650 km z przeprawą promem. Wykonalne, mając do dyspozycji autostradę i 5 bieg.

Późny wyjazd to nie była jednak dobra wróżba.

Pierwsze 40km drogi do autostrady wiodło tuż przy wybrzeżu.

Po kilku kolejnych zakrętach coś strzeliło i z kierownicy zaczął unosić się dym. Jak na złość nie było pobocza ani żadnego punktu widokowego :/ Samochód jechał i po kilkunastu sekundach dymienie ustało. Na najbliższym parkingu przyczyny nie było trzeba długo szukać – jeden z przewodów wiązki od pająka przełączników kierownicy przetarł się o śrubę wałka kierownicy.

Pająk był wymieniany w „ASO”, wiązka była jednak puszczona nieprawidłowo – razem z wałkiem (w obudowie kolumny jest na nią specjalnie przewidziane miejsce) i przy każdym obrocie kierownicy śruba ocierała o przewody, aż w końcu jeden przetarła. Jakości usług w „ASO” nadaje się do opisania w osobnym wpisie…

Na podziwianie widoków nie było już czasu, do autostrady zostało 25 km górskiej wspinaczki.

Na autostradzie podłączyłem się do dwóch załóg – Generała Jaruzela w czerwonej Ładzie 2107 i ZŁOMotu w zielonej Skodzie 120.

5-biegowa skrzynia podziałała na załogę generała jak magnes i każdy chciał ją wypróbować :)

Czasami zatrzymując się na zwykłej stacji benzynowej przy autostradzie można trafić na ciekawe widoki…

Na tej stacji zatrzymała się też załoga Red WARCZYburg team, Budva była już poza zasięgiem i pojechaliśmy już małym konwojem na nocleg w Dubrovniku.

Po drodze zaliczyliśmy jeszcze przejścia graniczne między Chorwacją a Bośnią i Hercegowiną – wszystko na odcinku ok 10 km.

Namiot znowu było trzeba rozbić po ciemku, ale było już bardziej płasko, śledzie też się dało wbić.